Η λειτουργία της προβολής

Υπό την καθαρά ψυχαναλυτική έννοια, προβολή είναι η λειτουργία μέσω της οποίας το υποκείμενο εκβάλλει από τον εαυτό του και εντοπίζει στους άλλους ιδιότητες, συναισθήματα και επιθυμίες που παραγνωρίζει στον εαυτό του. Μελέτες δείχνουν ότι όσο πιο ανώριμος είναι κάποιος τόσο προστρέχει σε λειτουργίες προβολής για να ερμηνεύσει πρόσωπα και συμβάντα. Δεν διακρίνει τα όρια του εγώ από το εσύ  και μόνο βασιζόμενος στα δικά του συναισθήματα και στις δικές του παραστάσεις νομίζει πως  αντιλαμβάνεται μία κατάσταση.
Προσκολλημένος στον κόσμο του, θεωρεί αληθινά μόνο όσα αυτός ζει, και όσα θυμίζουν κομμάτια του δικού του κλειστού κόσμου. Ακόμη και αν δεν του θυμίζουν, ό ίδιος τα παραμορφώνει και τα "πλάθει", ώστε να μπορεί να τα κατανοήσει.

Στις μέρες μας το φαινόμενο αυτό είναι πολύ σύνηθες. Για το λόγο αυτό έχει μεγάλη σημασία να λαμβάνουμε υπόψη αυτή την ψυχολογική αδυναμία των άλλων στις καθημερινές μας εμπειρίες. Θα πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί όταν ακούμε γνώμες, περιγραφές, χαρακτηρισμούς, συμβουλές,παρατηρήσεις,όταν δεχόμαστε κριτική, ακόμη και όταν εκφραζόμαστε εμείς οι ίδιοι.Αν σκοπός μας είναι να προσφέρουμε μία καθαρά αντικειμενική όσο και έντιμη άποψη, είναι πολύ σημαντικό να προσέχουμε ένα τέτοιο ολίσθημα που τις περισσότερες φορές συμβαίνει ασυνείδητα.
Συχνά ακούμε ανθρώπους να ισχυρίζονται πως γνωρίζουν πολύ καλά τον εαυτό τους. Ελάχιστοι όμως από αυτούς γνωρίζουν το υποσυνείδητό τους ή έχουν φέρει εις πέρας το επίπονο έργο της ψυχικής ενδοσκόπησης. Η αυτογνωσία προσφέρει κάποια στοιχεία που είναι πολύ χρήσιμα έτσι ώστε το άτομο να μην άγεται και φέρεται από τα δικά του απωθημένα, τις δικές του ανασφάλειες και τις αδυναμίες του. Μόνο μέσω της αυτογνωσίας το άτομο αποκτά την ικανότητα να προσδιορίζει, να επεξεργάζεται και να αντιμετωπίζει τις παθολογικές

καταστάσεις, τις νευρώσεις και τις ψυχώσεις που δεν το αφήνουν να να ζήσει μία ζωή ελεύθερη με διανοητική και συναισθηματική διαύγεια

logia-starata